Gatunek: HIBISCUS SYRIACUS ‘Marina’ Ketmia syryjska

Pochodzenie: Azja Wschodnia

Wygląd: Jest krzewem liściastym o rozłożystym, zwartym pokroju. W polskich warunkach osiąga zwykle około 1,5 m wysokości oraz podobną szerokość. Liście są jasno- lub ciemnozielone, trójklapowe, zmieniające kolor jesienią na żółtawy.  Kwiaty – duże (ok. 10 cm średnicy), pojedyncze, barwy fioletowo-niebieskiej z purpurowym oczkiem i kremowobiałym słupkiem ze złocistymi pylnikami – zakwitają od lipca/sierpnia do października, codziennie otwierając się nowe pąki. Krzew obficie kwitnie aż do pierwszych przymrozków.

Pielęgnacja: ‘Marina’ najlepiej rośnie w pełnym słońcu, choć toleruje też lekkie zacienienie. W półcieniu kwitnie słabiej. Preferuje żyzne, przepuszczalne gleby o pH lekko kwaśnym do obojętnego (5,7–7,0), bogate w próchnicę. Najlepsza jest gleba próchnicza lub gliniasto-piaszczysta. Od wiosny do lata warto regularnie podlewać szczególnie młode rośliny. Starsze tolerują krótkotrwałą suszę. Nawożenie zalecane jest wiosną (kompost lub uniwersalny nawóz) oraz ewentualnie latem żeby wesprzeć wzrost i obfite kwitnienie. Cięcie wykonuj wczesną wiosną (marzec/kwiecień), usuwając uszkodzone lub przemarznięte pędy i nadając kształt, co pobudza do lepszego kwitnienia. Mimo że ‘Marina’ należy do najodporniejszych ketmii, młode egzemplarze warto zabezpieczyć przed zimnem. Jesienią, po opadnięciu liści (koniec października), wokół pnia formuje się kopczyk z kory, liści lub kompostu, a nadziemną część okrywa agrowłókniną, jutą lub słomą. W donicy roślinę stawia się na styropianowej płycie i owija włókniną, a po zimie usuwa się uszkodzone pędy.

Ciekawostka: Ketmia syryjska pochodzi pierwotnie z Azji Wschodniej (głównie Korei) i jest tam narodowym kwiatem – nazywa się mugunghwa („wiecznie rozkwitająca”) i jest symbolem trwałości i odporności. Nazwa „syryjska” wynika z błędnego założenia, że pochodzi z Syrii.