Jak wygląda difenbachia?

Difenbachia to roślina o dużych, szerokich liściach z charakterystycznym, wielobarwnym, rozlano-nakrapianym wzorem. Wyrastają na czubku rośliny tworząc rozłożysty pióropusz. Z wiekiem, najstarsze liście zamierają i odpadają odsłaniając swego rodzaju pień.

Sprawdź ofertę wyjątkowych roślin domowych w Plantidotum.

Stanowisko dla difenbachii

Difenbachia najlepiej rośnie w miejscach jasnych, ale nie należy umieszczać jej w bezpośrednim słońcu. Na dobrze doświetlonych stanowiskach rośnie szybko, a jej liście są duże i wyraźnie ubarwione. Dobrze znosi również stanowiska półcieniste, choć jej wzrost może nieco zwolnić, a liście stać się mniejsze i bardziej zielone. Warto pamiętać, że takie warunki zmniejszają zapotrzebowanie rośliny na wodę i nie należy przesadzać z podlewaniem. Difenbachia jest tolerancyjna względem temperatury, jednak może być wrażliwa na przeciągi, dlatego lepiej ustawić ją z dala od często otwieranego okna. 

Jak szybko rośnie difenbachia?

Difenbachia w odpowiadających jej warunkach rośnie szybko, nawet 30 cm rocznie. W mieszkaniu może dorastać nawet do 2 metrów wysokości. Difenbachie kwitną bardzo rzadko, a kwiaty nie należą do szczególnie ozdobnych, dlatego zaleca się usuwanie ich, aby roślina niepotrzebnie nie inwestowała energii w ich tworzenie. 

Czy difenbachia jest trująca?

Niestety difenbachia jest rośliną toksyczną dla psów i kotów. Kontakt z jej sokiem może powodować podrażnienie, obrzęk, a nawet drętwienie jamy ustnej, oraz inne nieprzyjemne objawy. W większości przypadków konsekwencje nie są zagrożeniem dla zdrowia, ale konieczne może być podanie substancji przeciwbólowych lub antyhistaminowych. Z tego względu roślinę najlepiej ustawić w miejscu niedostępnym dla małych dzieci i zwierząt, a prace przy roślinie wykonywać w rękawiczkach.  

Temperatura uprawy difenbachii

Difenbachia jest rośliną tolerancyjną względem panującej wokół temperatury. Najlepiej czuje się między 15 a 25 stopni Celsjusza. Dopiero gdy temperatura spadnie poniżej 10 stopni, lub wzrośnie powyżej 30 stopni roślina może zareagować obumieraniem najstarszych liści. 

Difenbachia a wilgotność powietrza

Z uwagi na tropikalne pochodzenie difenbachia preferuje podwyższoną wilgotność powietrza, jednak większość odmian bez problemu rośnie w mieszkaniu, o ile nie zostanie postawiona przy grzejącym kaloryferze. Jeśli jednak zaobserwujemy zasychanie końcówek liści, pomocne może być ustawienie doniczki z rośliną na większej podstawce wypełnionej keramzytem, zalanym wodą. Ważne, aby doniczka nie stała zanurzona w wodzie, co doprowadziłoby do nadmiaru wody w korzeniach. Droższym, choć skuteczniejszym rozwiązaniem jest zakup nawilżacza powietrza. 

Dlaczego difenbachia płacze?

Jeżeli za końcówkach liści zauważysz kropelki wody – nie musisz się martwić, nie jest to objaw chorobowy. Proces ten, czyli gutacja służy pozbyciu się nadmiaru wody z tkanek. Zachodzi najczęściej wkrótce po podlaniu rośliny w deszczowe dni, kiedy wilgotność powietrza jest najwyższa.

Podłoże dla difenbachii — co warto wiedzieć?

Przy wyborze podłoża dla difenbachii zwróć uwagę na to, aby miało ono kwaśny odczyn, było lekkie i przepuszczalne. Optymalna będzie mieszanka torfu z ziemią kompostową i rozluźniaczami w postaci keramzytu, perlitu lub wermikulitu. Warto także na dnie donicy zastosować warstwę drenażową. Ważne, aby nie pozostawiać rośliny zbyt długo w podłożu produkcyjnym, które znacznie zwiększa prawdopodobieństwo gnicia korzeni.

Jak pielęgnować difenbachię? Praktyczne wskazówki

Do podlewania najlepiej jest używać wody odstanej, w temperaturze pokojowej. Difenbachia jest wrażliwa na przelanie, dlatego należy pamiętać o ograniczeniu podlewania jesienią i zimą, oraz o usuwaniu nadmiaru wody z podstawki lub osłonki. Liście difenbachii mają dużą powierzchnię i dość szybko osadza się na nich kurz, dlatego. Warto systematycznie wycierać go miękką ściereczką zanurzoną w wodzie z kilkoma kroplami soku z cytryny. Dodatek soku zapewni delikatne nabłyszczenie liści. Od marca do października difenbachie uprawiane w doniczkach należy co dwa tygodnie zasilać nawozem płynnym do roślin zielonych. W sezonie zimowym nawożenie należy znacznie ograniczyć, lub całkowicie go zaprzestać, a wiosną przesadzić roślinę do świeżego, zasobnego podłoża i nieco większej doniczki.